کد مطلب:316678 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157
عنایت امام حسین به شیخ جعفر شوشتری
مرحوم میرزا حسین نوری رضی الله عنه می فرمایند: عالم بزرگوار شیخ جعفر شوشتری برای من نقل فرمودند: در اوایل تحصیل دینی و در ایام تبلیغ به وطن خود مراجعت كردم و به تبلیغ دین مقدس اسلام مشغول شدم. در آن روزها به موعظه و مصائب ائمه علیهم السلام تسلط كافی نداشتم و روی منبر در ماه رمضان از كتاب تفسیر صافی و در ایام محرم از كتاب روضةالشهدای ملاحسین كاشفی استفاده می كردم و از روی آن ها برای مردم صحبت می كردم؛ ولی نمی توانستم سوزی در دل مردم بیندازم و آن ها را به گریه درآورم تا این كه مدتی گذشت و ماه محرم نزدیك شد. شبی با خود گفتم: تا كی باید «ملا كتابی» باشم، در فكر چاره برآمدم كه چه كنم از بردن كتاب روی منبر بی نیاز شوم، در همان حال به خواب رفتم. در عالم خواب، امام حسین علیه السلام و یاران آن حضرت را دیدم كه وارد سرزمین كربلا شدند و خیمه ها را برپا كردند و دشمن هم در مقابلشان صف آرایی كرد. شیخ جعفر شوشتری فرمودند: وارد خیمه امام حسین علیه السلام شدم و بر آن حضرت سلام كرد. حضرت امام حسین علیه السلام مرا نزدیك خود نشاند و به حبیب بن مظاهر
[ صفحه 75]
فرمود: فلانی مهمان ما است، ما آب نداریم تا از او پذیرایی كنیم، فقط مقداری آرد و روغن داریم، برخیز و با آن، غذایی آماده كن و نزد مهمانمان حاضر كن. حبیب بن مظاهر غذایی آماده كرد و پیش من گذاشت، چند لقمه از آن غذا خوردم و به خواب رفتم، یك لحظه احساس كردم به این امور الهام شدم تا این كه روز به روز این قدرت در من زیادتر شد و در مقام وعظ و خطبه به بالاترین مقصد رسیدم.
مرحوم شیخ جعفر شوشتری از یگانه مجتهدان نام آور شیعه شد كه منبرهای ایشان بسیار جذاب و شنیدنی و مورد توجه خاص و عام قرار گرفت و نفس مسیحایی و بیان گرم ایشان افراد زیادی را از خواب غفلت بیدار كرد. [1] .
[ صفحه 75]
فرمود: فلانی مهمان ما است، ما آب نداریم تا از او پذیرایی كنیم، فقط مقداری آرد و روغن داریم، برخیز و با آن، غذایی آماده كن و نزد مهمانمان حاضر كن. حبیب بن مظاهر غذایی آماده كرد و پیش من گذاشت، چند لقمه از آن غذا خوردم و به خواب رفتم، یك لحظه احساس كردم به این امور الهام شدم تا این كه روز به روز این قدرت در من زیادتر شد و در مقام وعظ و خطبه به بالاترین مقصد رسیدم.
مرحوم شیخ جعفر شوشتری از یگانه مجتهدان نام آور شیعه شد كه منبرهای ایشان بسیار جذاب و شنیدنی و مورد توجه خاص و عام قرار گرفت و نفس مسیحایی و بیان گرم ایشان افراد زیادی را از خواب غفلت بیدار كرد. [1] .
[1] دارالسلام، ج 2، ص 314.